23 September 2010

Seni Budaya Aja Diributna Bae

Padang wulan sing sering teka nang tanggal 13, 14 kambi 15 tanggalan jawe gawe seneng enyong kambi batir-batirku sing sebrayan. Jerene wong tua nek ana padang wulan tulih ana Nini Towok lagi nangring leyeh-leyeh nang wulan. Ndeleng enyong kambi batir-batirku sing agi dolanan umpet-umpetan, apa deleng batirku sing agi mlayu-mlayu dolanan baron, sing mukur delengna tok ora melu dolanan ya melu didelengna nang Nini Towok. Pokoke nek wengi wulane padang jemrang Nini Towok seneng, nyenengna bocah-bocah kambi lampune sing padang nyorong meng bumi. Pokoke nek padang wulan bocahan pada seneng banget, kayane ora ana sing bisa nyainyi kecuali wengi lebaran.

Wakeh dolanan wektu enyong esih cilik sing siki kayane wis ora ana sing nerusna dolanan gue. Ana werna-werna dolanan jamane enyong, kaya umpetan-umpetan kambi baron ya gue dolanan sing paling disenengi, tapi ya esih ana akeh maning dolanan sing nyenengi banget kaya mobil-mobilan sing digawe kambi pring, slompret kambi damen wit pari, kambang kampul sing digawe kambi lemah dicemplungna banyu bisa kemambang, cilik ireng mblondo atos ya gue jenenge entis-entisan sing mirip dir. Wis pokoke akeh banget dolanan lan tembang-tembangan jaman mbiyen, jamane nyong cilik. Salah gede nepol nek siki ana sing ngomong "masa kecil kurang bahagia" kayane sing ngomong kaya gue ora ngerti cilike enyong kambi batit sebrayanku, apa sing ngomong gue cah kotan kota sing ngertine nang jero umah bae nek metu ya paling sekolah.

Jaman wis terus berubah banget seni-budaya sing kudune diingu utawa diurip-urip malah ora ana sing nerusna. Ya nek jarku ya ora salah nek Malaysia arep ngurip-ngurip budayane dewek tapi enyong be ora trima nek Malaysia "mematenkan" seni budayane dewek. Apa jane enyong kambi batir-batirku kon dadi cah cilikmaning? kayane ya wis ora mungkin ya... hehehehe.

Gie enyong arep ndabrul/cerita karo sedulur kabeh ya. Nek nang Malaysia tulih akeh sedulure dewek sing wis ketbien banget. Jerene sih wong landa sing mindaih meng Malaysia, sue-sue wong sing digawa gue pada manak trus sue-sue maning tamba akeh, tambah akeh. Wong Jawa nggawa seni-budaya jawa, wong batak ya gawa budayane batak, wong Sulawesi ya nggawa seni-budayane wong bugis pokoke setiap daerah nggawa seni-budayanee dewek-dewek. Dadi nang kene (Malaysia) seni-kebudayaan akeh sing  kembar kambi Indonesia jalarane pada diwarisi nang wong tuane sing jane rama-beyunge gue ya tekan Indonesia tapi ngertine ya seni-budaya diwei/warisan wong tuane. Sing dadi masalah atau sing sering diributna sampe-sampe arep adu jotos apamaning perang. wiiiiss ora pantes banget gue lah nek jar ku. Peraang apa gelutan sing menang dadi areng sing kalah dadi awu.

Ndeleng sedulure enyong saiki pikirna ya...
seni-budayane wong Indonesia akeh banget tur apik-apik banget tapi ya guelah ketone ko ora pada gelem ngurip-nguripna maning ya? apa jane pada isin apa gengsi ya, wis ora gelem maning. Terus tanggane dewek Sing Jenenge Malaysia, sing jane ora jelas seni-budayane pengin banget ngaku seni-budayane dewek ben bisa ngelebokna wong-wong bule pada teka meng Malaysia. Nek ake wong bule pada meng Malaysia kan bisa ngurip-ngurip perekonomiane Malaysia. Njajal ora sih nek dipikir-pikir seni-budaya jane penting banget. Siki sapa sing kudune bisa ngurip-ngurip maning ben ora ilang apa maning dijaluk nang tanggane dewek.

Siki nek cara enyong aja pada ribut, aja pada nyalahna tanggane dewek (Malaysia). Sing perlu dideleng ya Negarane dewek. Priben sih wong-wong sing nang kana sing pada nganggo dasi, sing jerene wakile dewek (rakyat cilik), apa jane nang kana pada mikirna rakya cilik apa mikirna wudele deweke. Apa maning kon mikirna seni-budaya sing jane bisa salah siji modal sing apik kanggo ngundang bule-bule kon teka.

Ayulah pada ngomong ngapak maning, ben ora dijaluk nang tanggane dewek.
Ora usah isin apa maning gengsi... :)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar